“Ik weet niet zo goed hoe je dat bedoeld betreft dat we in een kosmisch paradijs wonen. In zekere zin is het natuurlijk waar, ik bedoel dit is 1 van de weinige planeten waar we uberhaupt kunnen ademen, maar ik hoor graag hoe jij het bedoeld. Je hebt vast een mooie vizie :)”
Ik ontving dit bericht en nadat ik een korte reactie had gestuurd, besloot ik om deze blog te schrijven.
Wat het ‘kosmisch paradijs’ betreft; volgens mij is de waarheid als volgt:
De kosmische bouwsteentjes, atomen, hebben hier, op Aarde, een unieke constellatie, waardoor ‘leven’ is ontstaan op deze rondzwevende rotsklomp.
Denk al het menselijke weg, wat blijft er over? Fluitende vogels, heerlijk ruikende bloemen, allerlei sappige vruchten die aan bomen groeien, etc. etc.
Wij leven in een kosmisch paradijs! Hier en nu!
Uiteindelijk zijn we niets meer dan kosmische energie, verpakt in een menselijk lichaam, de adapter om hier te kunnen genieten van positieve prikkels, om zodoende te kunnen genieten van ons bestaan in dit kosmisch paradijs.
Maar deze theorie werd niet verkondigd… Zo snel en intensief mogelijk is onze verre voorouders voorgehouden dat we pas na onze dood naar ‘het Paradijs’ zullen gaan, als we de regels volgen. En iedereen die anders dacht, werd simpelweg geëlimineerd. Wij zijn dan ook het product van duizenden jaren maatschappelijke manipulatie.
Wij weten dat energie niet verloren gaat: Dus wij creëren momenteel door ons gedrag en denken de basis voor onze volgende levens…
Dat is hoe ik het zie.
Wij wonen in een kosmisch paradijs, wat mij betreft is het tijd dat we ernaar gaan leven… 🙂
Liefs,
Shantah
