Op de website van Ezzulia las ik het voorsteldraadje van Chantal, waarin ze zich voorstelt als transgender. Mede door haar openhartigheid was ik nieuwsgierig naar haar website en naar de roman die ze had geschreven (De nacht dat de sterren dansten) en in eigen beheer heeft uigebracht. Na enkele leesfragmenten op haar website gelezen was ik geïntrigeerd.
In het begin moest ik nog een beetje in het verhaal komen en wist ik niet zo goed wat ik kon verwachten, maar al snel kreeg het verhaal me in zijn greep en wilde ik doorlezen. Chantal schrijft heel meeslepend en beeldend waardoor het bijna lijkt of je zelf in 1145 rondloopt en meekijkt door de ogen van Shantah. De Katharen waartoe Shantah behoort, leven een heel liefdevol leven waarin ze openstaan voor iedereen en de goddelijkheid beleven met wie ze willen zonder dat er jaloezie voorkomt. De nacht dat de sterren dansten is een eerlijk verhaal over liefde, leven zonder jaloezie, en jezelf openstellen. Het leest als een sprookje zonder dat het zweverig wordt en ik heb het met veel plezier gelezen.
Dank je wel dat ik het boek mocht lezen!
Liefs Marieke
